Historia powstania axe throwingu jest o wiele bardziej ciekawa, niż mogłoby się wydawać. Od momentu powstania, siekiery pełniły jednocześnie dwie skrajne funkcje. Z jednej strony stanowiły niezwykle przydatne narzędzie, a z drugiej stanowiły skuteczną i trudną do zastąpienia broń. Przeważającą zaletą siekier był przede wszystkim niski koszt i łatwość wykonania. Przedstawiamy, w jaki sposób wyodrębniła się nowa dziedzina sportu, a mianowicie axe throwing, której nieformalne początki sięgają już starożytności.
Pierwsze siekiery w prehistorii
Życie prehistorycznego człowieka było z pewnością bogate w pierwowzory współczesnych narzędzi. Do jednych z nich można zaliczyć również siekierę. Okazuje się, że początek ich stosowania przypada na epokę kamienia łupanego. Choć wówczas zdecydowanie odbiegały od wyglądu współczesnych siekier, to spełniały taką samą rolę. Pierwowzory współczesnych toporków nie posiadały rączki, część tnąca to był wyostrzony kamień.
Prehistoryczni ludzie bardzo szybko dostrzegli w swoich siekierach dodatkowy potencjał. Przestały być wyłącznie narzędziem ułatwiającym codzienność, a zaczęły być podstawową bronią. Niemniej jednak, axe throwing zaczął być praktykowany dopiero w piątym wieku naszej ery.
Siekiery Franciska a axe throwing
Z pewnością jednym z najbardziej popularnych rodzajów siekier do rzucania są topory Franciska. Pierwsze zaczęły być użytkowane już we wczesnym średniowieczu i wówczas stanowiły podstawowy rodzaj broni. Jego stosowanie przypisuje się głównie Frankom, choć z pewnością wykorzystywały go także inne plemiona germańskie w tym okresie.
Zdaniem wielu historyków, siekiery nie stanowiły podstawowego wyposażenia w czasie ówczesnych bitew. W przypadku siekier, można było wykorzystać ją tylko raz, a w przypadku niewykonania celnego rzutu, trafiała w ręce wroga. Badacze tej epoki wskazują, że siekiery były z pewnością wykorzystywane głównie jako broń przy polowaniach. W tym celu sprawdzała się znakomicie, ponieważ niemożliwe było bezpośrednie zbliżenie do dzikiej zwierzyny, a broń rzucana pozwalała na zachowanie dystansu, który nie przepłoszy zwierzęcia.
Z kolei niektórzy historycy wskazują, że siekiery doskonale sprawdzały się w trakcie bitew, a w szczególności przed bezpośrednim starciem wrogich plemion. Stanowiły symbol przewagi posiadaczy toporów. Siekiery Franciska charakteryzowały się przede wszystkim posiadaniem losowej trajektorii lotu, dlatego niemożliwe było dokładne namierzenie celu. Były prawdopodobnie wykorzystywane pomiędzy salwami, kiedy przeciwnicy byli pogrążeni w chaosie i biegali bez konkretnego celu, co pozwalało na zwiększenie prawdopodobieństwa celnego rzutu.
Ludzie dostrzegli potencjał w siekierach wykorzystywanych w trakcie bitew, dlatego nieustannie dążyli do dopracowania narzędzia. W późnym średniowieczu, siekiery do rzucania były o wiele częściej wykorzystywane w trakcie walk. Kamień zastąpiono żelazem. Stanowiły element wyposażenia piechoty i rycerzy, oficjalnie dostrzegając nowy potencjał w tym narzędziu.
Axe throwing od średniowiecza do współczesności
Żelazne siekiery były rozpowszechnione na świecie wraz z wyprawami do Nowego Świata. Indianie otrzymali je w ramach wymiany handlowej od Europejczyków. Zgodnie z przekazywanymi legendami, pierwsze zawody w rzutach siekierami miały miejsce w Ameryce Północnej. Z kolei inna legenda głosi, że rywalizacja w rzucaniu siekierami miała miejsce już w celtyckich plemionach. Współczesne rzucanie siekierami w ramach rozrywki wywodzi się z imprez integracyjnych drwali. Axe throwing stał się niezwykle popularnym sportem miejskim w krajach rozmieszczonych na całym świecie. Największe zainteresowanie wykazują mieszkańcy Stanów Zjednoczonych, Kanady, Tajlandii, Australii, Francji, Wielkiej Brytanii.
Współczesna znana forma axe throwingu została zapoczątkowana w 2006 roku, w niezbyt oficjalnych warunkach. Odbyło się to na podwórku Matta Wilsona, który jest założycielem pierwszego klubu rzucania siekierami. Przetarł on szlaki na ludzi na całym świecie. Z roku na rok przybywa entuzjastów tej rozrywki, o czym doskonale świadczy rozszerzająca się sieć miejsc przeznaczonych do axe throwingu. W Europie moda na rzucanie siekierą przywędrowała dekadę później, w 2016 roku. Pierwsze kluby miłośników axe throwingu powstały w Wielkiej Brytanii i w Polsce. W 2017 roku Polska jako pierwsze państwo w Europie, dołączyła do Internatinal Axe Throwing Federation.
Na przestrzeni tysięcy lat, rzuty siekierą znacznie ewoluowały. Początkowo były wykonywane wyłącznie w celu pozyskania pożywienia, a obecnie stanowi to formę nowoczesnej rozrywki. Wykształciła się ogromna ilość technik rzutów, począwszy od podwójnego rzutu kończąc na rzucie tomahawkiem. Połączenie starożytności z nowoczesnością przyciąga coraz większą liczbę entuzjastów, w szczególności w ramach dodatkowej rozrywki w trakcie spotkań towarzyskich. Najbardziej zapaleni i utalentowani mogą rywalizować w ramach Mistrzostw Rzucania Siekierami w Toronto.